با بچه هاي بدغذا چه کار کنيم؟
با بچه هاي بدغذا چه کار کنيم؟ خيلي وقت‌ها والدين نمي‌دانند که بايد به فرزندشان چه بدهند و چه ندهند تا مشکلي برايشان به وجود نياورند زيرا دستگاه گوارش نوزادان به اندازه دستگاه گوارش بزرگ‌ترها، قوي نيست و قدرت هضم همه خوراکي‌ها را ندارد بنابراين نوزادان با خوردن خوراکي‌هايي مثل عسل يا ميوه‌هاي خام، دچار مسموميت غذايي مي‌شوند و مدام گريه مي‌کنند...
از طرفي شما نمي‌دانيد که اين مشکل از کجا سرچشمه مي‌گيرد. يکي از بزرگ‌ترين مشکلاتي که معمولا والدين با کودکان 1 تا 4 سال خود دارند، مشکل غذا دادن به آنهاست. خيلي از بچه‌ها، غذاهاي جديد را نمي‌پذيرند. شلخته غذا مي‌خورند. به برخي از خوراکي‌ها آلرژي دارند و ده‌ها مشکل ديگري که گاهي باعث مي‌شود غذا دادن به آنها به سخت‌ترين کار دنيا تبديل شود. به همين دليل در اين مطلب به 7 نمونه از رايج‌ترين مشکلات غذا دادن به کودکان اشاره و راهکارهايي هم براي حل آنها به والدين پيشنهاد داده شده است
بقیه در ادامه مطلب...
خيلي وقت‌ها والدين نمي‌دانند که بايد به فرزندشان چه بدهند و چه ندهند تا مشکلي برايشان به وجود نياورند زيرا دستگاه گوارش نوزادان به اندازه دستگاه گوارش بزرگ‌ترها، قوي نيست و قدرت هضم همه خوراکي‌ها را ندارد بنابراين نوزادان با خوردن خوراکي‌هايي مثل عسل يا ميوه‌هاي خام، دچار مسموميت غذايي مي‌شوند و مدام گريه مي‌کنند...
از طرفي شما نمي‌دانيد که اين مشکل از کجا سرچشمه مي‌گيرد. يکي از بزرگ‌ترين مشکلاتي که معمولا والدين با کودکان 1 تا 4 سال خود دارند، مشکل غذا دادن به آنهاست. خيلي از بچه‌ها، غذاهاي جديد را نمي‌پذيرند. شلخته غذا مي‌خورند. به برخي از خوراکي‌ها آلرژي دارند و ده‌ها مشکل ديگري که گاهي باعث مي‌شود غذا دادن به آنها به سخت‌ترين کار دنيا تبديل شود. به همين دليل در اين مطلب به 7 نمونه از رايج‌ترين مشکلات غذا دادن به کودکان اشاره و راهکارهايي هم براي حل آنها به والدين پيشنهاد داده شده است.
مشکل اول: شلخته غذاخوردن
معمولا بچه‌ها به خصوص آنهايي که تازه به سفره غذايي خانواده دسترسي پيدا کرده‌اند، دوست دارند که غذا را با دست‌هايشان بخورند. مثلا رشته‌هاي ماکاروني را از لاي انگشتان خود رد کنند و آن را به دهانشان بگذارند و ادامه‌اش را هم روي موهايشان بريزند! يا اينکه ظرف ماست را روي خود خالي کنند و در اين بين، چند قطره‌اي از آن را هم بخورند. بازي با حبوبات داخل ظرف خورش که ديگر از بزرگ‌ترين لذت‌هاي بچه‌هاي زير 18 ماه محسوب مي‌شود و اين لذت مي‌تواند به قيمت شکسته شدن ظروف و به هم ريختن ميز غذا تمام شود.
راه‌حل: براي بچه‌هاي زير 2 سال، پارچه بزرگي را روي زمين پهن کنيد و مقدار مشخصي از غذا را درون ظروف نشکني بريزيد و به او اجازه دهيد که هر طور دوست دارد، غذايش را بخورد. اينطوري، هم لذت غذا خوردن را از فرزندتان نمي‌گيريد و هم سر ميز غذا، عصبي نمي‌شويد. البته بهتر است از 9 ماهگي به بعد، او را با آداب غذا خوردن آشنا کنيد ولي براي انجام دادن آنها، اجباري برايش قرار ندهيد.
مشکل دوم: بالاآوردن شير
بالاآوردن شير در نوزادان زير 6 ماه، امري طبيعي است چون سيستم گوارش و هضم آنها هنوز در حال رشد و تکامل است و امکان پس زدن موادغذايي از آن، وجود دارد. گاهي بچه‌هاي بالاي 6 ماه هم بنا بر دلايلي شير مادر يا غذاهاي کمکي ديگر را بالا مي‌آورند و باعث نگراني والدين خود مي‌شوند. اگر فرزند شما هم اين مشکل را دارد به جاي نگراني بهتر است که راه‌حل زير را بخوانيد.
راه‌حل: به نوزادان زير 6 ماهي که بيش از اندازه دچار ريفلاکس مي‌شوند، يک‌باره و به مقدار زياد شير ندهيد. بهتر است هر يک ساعت يک‌بار، کمي به او شير بدهيد و باد گلوي او را هم وقتي سرپاست، بگيريد. يعني يک دستمال روي شانه‌هايتان پهن کنيد و سر فرزند خود را روي آنها بگذاريد تا باد گلويش را بزند و اگر احتمالا شيري هم پس داد، لباستان را کثيف نکند. هرگز نوزادان را براي خارج شدن بادگلو، به شکم، روي پا يا زمين نخوابانيد. اين کار مي‌تواند باعث تشديد ريفلاکس در آنها شود. براي برطرف شدن مشکل بچه‌هاي بزرگ‌تر هم به صورت کاملا نشسته و آرام به آنها غذا بدهيد.
مشکل سوم: نپذيرفتن خوراکي‌هاي جديد
خيلي از بچه‌ها با بستن دهان يا پس‌زدن ظرف و قاشق غذا، مخالفت خود را با خوراکي‌هاي جديد، اعلام مي‌کنند. به همين دليل هم والدين آنها هميشه از بدغذايي‌شان نگران هستند و نمي‌دانند که چطور بايد اين بچه‌هاي بدغذا را سر عقل بياورند.
راه‌حل: خوراکي‌هاي جديد را براي بچه‌ها تزيين کنيد و خودتان زودتر از آنها مشغول به خوردن و تعريف کردن از طعم و خواص آن خوراکي شويد. حتي مي‌توانيد براي ترغيب بچه‌ها به خوردن خوراکي‌هاي جديد، براي آنها جايزه در نظر بگيريد. مثلا رفتن به پارک يا خريدن کارتون موردعلاقه‌شان.
مشکل چهارم: مشکل‌پسند بودن در انتخاب غذا
«من فقط کتلت مي‌خورم بدون گوجه‌فرنگي و سبزي»، «يا ماکاروني بدون پياز، يا هيچي»! حتما شما هم اين جملات را از زبان بچه‌هاي مشکل‌پسند شنيده‌ايد. بعضي از بچه‌ها دوست دارند که نوع غذا را خودشان انتخاب کنند و معمولا انتخاب اين بچه‌ها، خيلي هم محدود است بنابراين چاره چيست؟
راه‌حل: اولين کار اين است که نام چند غذا را به او بگوييد و از بين آنها به فرزندتان حق انتخاب بدهيد. حالا وقت آن است که غذا را دور از چشم بچه‌ها و با صلاحديد خودتان درست کنيد. مثلا پياز را داخل ماکاروني رنده کنيد تا او متوجه نشود. مقداري سبزي داخل مواد کتلت بريزيد يا در ظرف ماست و خيارش کمي کدوي تازه هم رنده کنيد.
مشکل پنجم: آلرژي‌داشتن به موادغذايي
حدود 8 درصد از بچه‌ها به برخي از خوراکي‌ها و موادغذايي آلرژي دارند. دل‌درد شديد، اسهال، حالت تهوع و قرمز شدن پوست پس از خوردن خوراکي‌هاي جديد مي‌توانند از نشانه‌هاي حساسيت فرزند شما به آن ماده‌غذايي باشند. شير، انواع مغزها، تخم‌مرغ، ماهي، سويا و گندم از رايج‌ترين خوراکي‌هايي هستند که مي‌توانند براي بچه‌ها، ايجاد آلرژي کنند.
راه‌حل: با پزشک فرزندتان مشورت کنيد تا او بتواند بهترين جايگزين‌هاي غذايي را براي کودک شما در رژيم غذايي‌اش بگنجاند.
مشکل ششم: علاقه‌مند بودن به غذاهاي مضر
يکي از بزرگ‌ترين مشکلاتي که هميشه والدين از آن شکايت دارند، اين است فرزندانشان غذاهاي مضري مانند انواع سرخ‌کردني‌ها و اسنک‌هاي شور و شيرين را بيشتر از غذاهاي سالم و مفيدي مانند انواع سبزي‌ها يا غذاهاي سنتي موجود در سفره خانواده دوست دارند.
راه‌حل: بچه‌ها عادت‌هاي غذايي را از والدين خود مي‌آموزند. بهتر است که خودتان از خريدن غذاهاي فرآوري شده و خوراکي‌هاي مضر خودداري کنيد تا فرزندتان هم به خوردن آنها علاقه‌اي پيدا نکند. به علاوه، هرچقدر ديرتر، نمک و شکر را به رژيم غذايي کودک خود اضافه کنيد، ذائقه او هم به خوردن غذاهاي شور و شيرين عادت نمي‌کند بنابراين مي‌بينيد که والدين، نقش مهمي در شکل‌گيري ذائقه فرزندانشان دارند.
مشکل هفتم: کوليک داشتن
از هر 5 کودک، 2 کودک از کوليک يا همان دل‌درد و دل‌پيچه همراه با قولنج، رنج مي‌برد. ممکن است نوزادان از هفته سوم پس از تولدشان با اين مشکل مواجه شوند و گريه‌هاي بي‌امان شبانه آنها هم يکي از مهم‌ترين نشانه‌هاي رنج بردن‌شان از کوليک است. کوليک، باعث کاهش اشتها يا قدرت مکيدن شير در نوزادان نمي‌شود و هيچ نشانه ظاهري خاصي هم ندارد.
راه‌حل: با آرامش به فرزند خود شير بدهيد و پس از شيردادن هم به آرامي، کمر و شکم او را با کف دستتان ماساژ دهيد. با پزشک کودکتان هم مشورت کنيد تا در صورت نياز، داروهاي لازم را برايش تجويز کند.
